Dan nu een wat meer ‘op smaak gemaakt’ stuk waarin ik mijn persoonlijke mening geef en uitleg waarom ik heb gekozen voor een ODH.

De Oud Duitse Herder (ODH) onderscheidt zich op een paar manieren van de ‘Basis’ Duitse Herder (DH). Het belangrijkste verschil is de bouw, in tegenstelling tot de DH hebben de ODH een echt rechte rug en worden ze meer gefokt voor werk dan voor show. Daarnaast hebben ze over het algemeen langer haar en een zwaardere en grovere bouw en word er een hogere schofthoogte toegestaan dan bij de DH. Het lange haar is tegenwoordig ook bij de DH geaccepteerd (werd heel lang gezien als fok-fout en gaf dus uitsluitsel) dus het type vacht, stokhaar of langstokhaar, geeft geen garantie meer op het type herder. Daarnaast, als je ver genoeg terug zoekt (niet zo heel ver, eind 19e eeuw) hebben zowel de DH als de ODH allemaal de zelfde afstamming.

Wat voor mij doorslaggevend is, is ook wat ik hierboven beschrijf. Ik vind de zogenaamde ‘ski-helling’ als rug gewoon niet mooi, en dat er veel slechte nadelen aan kleven die in mijn ogen wel bewezen zijn. Daarnaast vind ik de inteelt en manier van fokken, eisen en visie die er binnen de DH bestaat niet passen bij mijn visie. Wat wel bij me past zijn de bereidheid, karakters, kleuren, uiterlijk en trouw om maar een paar dingen te noemen. Ik heb met Zoë met de DH kennis mogen maken, en ik ben er nou eenmaal voor gevallen! Echter, Zoë haar bouw en ‘look’ is niet iets wat ik hier in Nederland kon gaan vinden, nog had ik behoefte om me in de ‘echte DH’ wereld  te bevinden. Dus zocht ik verder en kwam ik snel bij de ODH uit. Wat de ODH vereniging, tegenwoordig de LSOHV omdat ze zijn samen gegaan met de langstokhaar DH vereniging, daarin in positieve zin voor mij onderscheid is het volgende:

De LSOHV wil kwaliteit laten prevaleren hetgeen zichtbaar is door toepassing van een gefundeerd en vooruitstrevend fokbeleid dat door fokkers, met het oog voor ras en socialisatie, wordt uitgedragen en toegepast.
     Daarnaast is de LSOHV onderscheidend door niet te streven naar aansluiting bij de Raad van Beheer maar voor een zelfstandige positie en daarin vooruitstrevend te zijn in de belangenbehartiging van het ras. De LSOHV zal zich meer richten op vergelijkbare zusterverenigingen in het buitenland en zoekt op verschillende gebieden zoals gezondheid, afstemming op het gebied van shows, keurmeesters etc, samenwerking met verenigingen binnen de landsgrenzen.

Er word nog wel eens negatief gepraat over het feit dat ze niet zijn aangesloten bij de raad van beheer, voor mij is het in de huidige situatie alleen maar een pluspunt. Al met al voor mij een duidelijke reden om trots te zijn dat ik een ODH heb die in mijn ogen een goed voorbeeld is van het ras.